ر و س ر ی
تو مغازه ایستاده بودم و مشغول مرتب کردن میزم؛ که از دور سنگینی نگاه رو خودم حس کردم.
سربلند کردم و دیدم که دوتا خانوم ؛ همونجور که دارن میان سمت واحدم؛ به من خیره شدند و باهم پچ پچ میکنند.
نگاه خیره رو که دیدم؛ یه لبخند زدم و به کارم ادامه دادم.
خانوم ها رد شدند ولی دوباره برگشتند.این بار اومدن داخل مغازه.
یکی از خانوم ها گفت:ببخشید؛ میتونم یه سوال ازتون بپرسیم؟!
-بله حتما.بفرمایید؟!
*میشه بهمون یاد بدی چجوری روسریتو انقدر قشنگ میبندی؟!
گل از گلم شکفت! یه لبخند پت و پهن زدم و گفتم البته ! چرا نشه؟!
گیره ی روسریمو باز کردم و نحوه ی بستنش رو واسشون توضیح دادم.
گفتند گیره ی خاصی میخواد؟ گفتم نه؛ با هر گیره ای میشه.اما برای این مدل بستن روسری، این مدل گیره بهترینه.میتونید از مغازه ی بغلیمون بخرید.من ازونجا خریدمش.
گفتند واقعا خوشبحالت که میتونی اینجوری حجاب بگیری... ما هم خیلی دلمون میخواد این مدلی روسری ببندیم، ولی حس میکنم یکم سخته.
گفتم آره قطعا اولش سخته.چون این مدل حجاب، مخصوصا تو شمال ، خیلی کمه. اینه که اولش یکم برای بقیه عجیب غریب بنظر میاد.و حتی ممکنه شما بخاطر همین نگاه های بقیه بیخیالش بشید و این مدلی سر نکنید.
گفتند دقیقا همینه.
گفتم ولی بعد یه مدت عادی میشه براتون.خود من هفت هشت ساله این مدلی روسری میذارم و دیگه تقریبا همه عادت کردن به این مدل روسری سر کردنم.هرچند هنوزم خیلی مخالف و موافق دارم ؛ ولی خب دیگه...به خود آدم بستگی داره.
خلاصه بعد یه سری راهنمایی دیگه، من باب اندازه و جنس روسری؛ ازم تشکر کردند و رفتند.منم براشون آرزوی موفقیت کردم!
و سرشار شدم از یه حس بی نهایت خوب و آرامش بخشی که بهش احتیاج داشتم...
آخه نمیدونید همین منی که یه عده حسرت میخورن بخاطر مدل حجاب گرفتنم؛در کنار این تشویق ها که کم هم نیست؛گاهی چقدر تحت فشار و حتی مسخره شدن از طرف بقیه قرار میگیرم ... و دلم میشکنه.
اونم توسط بعضی از افراد خیلی نزدیکم.
یعنی شاید هرکس دیگه ای بود؛ این همه مدت تضعیف روحیه و مسخره شدن رو دووم نمیاورد و همون روزای اول کنار میذاشتش..
خدایا شکرت... که خوب دل آدم رو تو ناراحتی ها گرم میکنی و همیشه نشونه هات رو به موقع میفرستی ...
شبنم
